#CzasNaLas z Caterpillar – znowu sadzimy!
Na obszarze należącym do Uniwersytety Jagiellońskiego w miejscowości Polanka Hallera posadziliśmy 500 drzew dzięki inicjatywie firmy Caterpillar.
Las w miejscowości Polanka Hallera, gdzie miało miejsce nasadzenie, jest lasem ochronnym. Oznacza to, że dominującą jego funkcją są usługi środowiskowe. Drzewa usuwane są na tym obszarze w wyniku działań interwencyjnych, w celu ograniczenia szkód powstałych w wyniku działania sił natury, gdy są połamane i zagrażają bezpieczeństwu lub jeśli zagrażają innym cennym składnikom lasu, gatunkom drzew docelowych dla tego siedliska. Celem sadzenia drzew w tamtejszych lasach nie jest redukowanie skutków wielkopowierzchniowych wycinek.
Po co sadzimy drzewa w lesie?
W przypadku Polanki Hallera sadzenie drzew na obszarze lasu jest zabiegiem hodowlanym, zgodnie z przyjętym planem gospodarowania lasami, którego celem jest przemiana pokoleń drzew w miejscach, w których z czasem dojdzie do naturalnego obumierania drzew, a które nie są gatunkami naturalnymi dla siedliska.
Kompleks leśny w Polance ma zróżnicowaną strukturę wiekową i gatunkową. Fragmentom o prawidłowym składzie gatunkowym, zróżnicowanym wieku, które nie wymagają pomocy w prawidłowym funkcjonowaniu towarzyszą także takie miejsca, gdzie występują gatunki niepasujące do siedliska, np. brzoza, sosna, modrzew i świerk o nieprawidłowej strukturze przestrzennej. Drzewa te są bardziej wrażliwe na czynniki stresowe środowiska. Wprowadzając na tych obszarach gatunki typowe dla siedliska, wprowadzamy drugie piętro lasu, które z czasem stanie się pierwszym, w ramach naturalnej wymiany pokoleń, gdy niepasujące do siedliska drzewa obumrą.
Nasze sadzenie jest zatem działaniem wyprzedzającym. Interweniując już teraz, gdy dojdzie do obumarcia niepasujących gatunków, nowe piętro drzew już będzie istniało. Tym razem będą to gatunki naturalne dla tego siedliska. Podejmowanie takich działań zapobiega powstawaniu na obszarze lasów rozległych odsłoniętych przestrzeni.
Dodatkowo w ramach zabiegów hodowlanych młode pokolenie drzew sadzone jest w obrębie już istniejących luk pozbawionych drzew w wyniku działania sił natury.
Sadzenie drzew na rozległych otwartych powierzchniach, czy to zrębów, czy gruntów porolnych jest dla nich dużym stresem. Młode drzewka wystawione są na działanie skrajnych czynników atmosferycznych: wysoką temperaturę, gwałtowne opady, mróz, duże wahania wilgotności gleby. W lesie natomiast od samego początku korzystają z korzystnego mikroklimatu, właściwej struktury gleby bogatej w życie mikrobiologiczne.
Każde nasadzenie ma swoje założenie
Na obszarze lasu w Polance Hallera, dzięki współpracy z Uniwersytetem Jagiellońskim mogliśmy wybrać na sadzenie istniejące już luki w drzewostanie. Przyczyny ich powstawania są różne: działanie szkodliwych owadów, obumarcie grupy drzew, czy czynniki atmosferyczne. Na powstałych lukach pojawia się roślinność która uniemożliwia lub utrudnia naturalne odnowienie się lasu. Tworząc plan nasadzeń uwzględniamy zatem także takie miejsca, a wprowadzanie tam drzew prowadzi do uporządkowania lasu i wzmocnienia jego stabilności.
Las dąży do przebudowania swojego składu gatunkowego i struktury na taki, który jest optymalny, dopasowany do warunków siedliskowych. Bez interwencji człowieka często jest to niemożliwe. Każde działanie, będące inicjatywą firm, osób prywatnych, czy samorządów jest niezwykle ważne w procesie przywracania lasom ich naturalnej postaci.
W ramach inicjatywy firmy Caterpillar w Polance Hallera posadziliśmy gatunki drzew typowe dla występującego tam naturalnego liściastego lasu grądowego: buk, grab, dąb, lipę, a w miejscach o większej wilgotności gleby – olszę.
Ogromne podziękowania składamy na ręce Caterpillar za działania na rzecz odbudowy środowiska naturalnego, które przyjęły formę pięciuset drzew wspólnie posadzonych w ramach projektu CZAS NA LAS.