W wyniku działalności gospodarczej człowieka ekosystem Parku został w dużym stopniu przekształcony. W tym momencie aktywna działalność człowieka może przyspieszyć przywrócenie jego dawnego naturalnego charakteru.
Przebudowywanie zniekształconych siedlisk, zdominowanych przez lasy świerkowe, jest kluczowe dla doprowadzenie drzewostanu Parku do postaci jak najbardziej zbliżonej do naturalnej.
Stąd też zrodziła się inicjatywa firmy VISBY, by na obszarze Parku posadzić aż 1000 jodeł! Sadzenie rozpoczęło się 30 października 2020 i przebiegło błyskawicznie.
50% drzewostanów PNGS cechuje się składem gatunkowym niezgodnym z siedliskiem. Dominują tam świerki, zajmując aż 78% powierzchni lasów. W XIX i XX wieku pod wpływem działań antropogenicznych i niesprzyjających warunków środowiska nastąpił gwałtowny spadek udziału jodły pospolitej w lasach Parku, której zasoby na ten moment nie są możliwe do odbudowania bez ingerencji człowieka. Jodła, obok innych drzew, takich jak buk, jawor, wiąz, lipa, czy jarząb, jest jednym z gatunków właściwym dla tamtejszych siedlisk, które razem stanowią jedynie 15% drzewostanów.
Według prowadzonych kilkanascie lat temu badań, sama jodła powinna stanowić aż 20% drzewostanów, a w trakcie badania było to zaledwie 0,1%.
Park prowadzi szereg działań prowadzących do zwiększania udziału jodły w okolicznych lasach, nadal jednak są to głównie drzewa młode (do 20 lat), wymagające intensywnej ochrony. Każda kolejna inicjatywa wprowadzania właściwych gatunków na tamtejszych obszarach, to krok do przywracania obszarów Parku do jego naturalnego charakteru.
Ta jodła ma już 4 lata!
PNGS – gdzie to w ogóle jest?
Park Narodowy Gór Stołowych został utworzony w 1993 r. Znajduje się na terenie Gór Stołowych w Kotlinie Kłodzkiej, przy granicy polsko-czeskiej i zajmuje obszar o powierzchni 6340 ha. Park słynie z pięknych i urozmaiconych krajobrazów, które zawdzięcza głównie niezwykłym formom skalnym Gór Stołowych – jedynych w Polsce gór o budowie płytowej, z piaskowcowymi ostańcami, które oparły się erozji trwającej miliony lat. W Parku znajdziemy wiele labiryntów skalnych, z których najbardziej znane i atrakcyjne znajdują się na obszarze noszącym nazwę Błędne Skały, w okolicach szczytu Szczeliniec Wielki, który osiąga 919 m n.p.m., czy mniejszych, jak Skalniak, Mnich, Skalne Grzyby.
Serdeczne podziękowania dla VISBY, bez których nie moglibyśmy tu posadzić tysiąca drzew.
